Toen ik met dit
blog begon, nam ik mij voor actueel te zijn – voor zover mogelijk bij een
schrijver die al ruim 120 jaar dood is.
Gisteravond, 1-4-2019, zag ik op de televisie
een man spreken over het probleem dat ons drinkwater steeds meer vervuild raakt
door medicijnresten die patiënten hebben uitgepoept en –gepiest. Een onfris
verhaal dat fraai het begrip kringloop illustreerde, evenals de rol die de
kringspier daarbij speelt. De zuiveringstechnicus vertelde dat er nog geen
normen zijn die reguleren wat er in ons glas mag zitten. Hij vond het maar een
zooitje, dat was duidelijk. De zuiveraar verwoordde het aldus: “Zolang er geen
norm is, is het vrij, een Alice in Wonderland.”
Ik stel voor
deze uitdrukking toe te voegen aan de canon van het Nederlands, in de categorie
‘uit hun verband gerukte citaten, waarbij de spreker geen idee heeft van de
herkomst’. Voorbeelden: Barbertje moet hangen, de vis wordt duur betaald. Hier
komt nu dus bij: Het is een Alice in Wonderland.
Wie denkt
dat dit een 1 april-grap is, kan op Uitzending Gemist kijken naar het doodserieuze
programma Radar van genoemde datum.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten