Over de heel
jonge Alice van Ada Bowley (zie Aliceje)
is nog meer te vertellen. Vroeger, een eeuw of zo geleden, gaven talloze
winkels en bedrijven plaatjes uit als klantenbinding. Denk aan Liebig-chromo’s,
Verkadeplaatjes, zwartjes (dat zijn kleine foto’tjes), sluitzegels en vele
soorten kaartjes en papieren prullaria, nu als curiosa verzameld en gekoesterd.
In dat kader
gaf de Bredase firma Jacob Stuvé, fabrikant van noga (ofwel nougat), in de
jaren twintig of dertig een reeks plaatjes uit, die hierbij zijn afgedrukt. Het
zijn uitgestanste figuren uit Alice. Aan
de Siamese tweeling van Rups en Vislakei is nog te zien dat ze ooit in een
groot vel gedrukt zijn, zoals je ook wel ziet bij poesieplaatjes. De plaatjes
zijn genummerd. Ik heb alleen de nummers 1 = het Witte Konijn, 2 = Rups op Paddestoel,
5 = Vislakei, 6 = Kat, 12 = Alice met Flamigo, en 15 = Zittende Alice. Andere nummers heb ik nooit gezien, maar je
zou zeggen dat ze moeten bestaan. Ik vermoed dat deze zes samen een vel
vormden, en dat Jacob Stuvé een aantal van die vellen heeft opgekocht,
misschien wel in Engeland, om daarmee reclame te maken. Bij sommige heeft hij
zijn naam erop laten drukken.
Dat de
plaatjes van Bowley zijn, is duidelijk – zie bijvoorbeeld de Lakei. Maar
misschien moet ik hier zeggen dat ze naar
Bowley zijn, nagetekend. Het grootste verschil zit in Alice, die
aanzienlijk ouder lijkt sinds het Kleurboek.
Ik heb deze
plaatjes al zo’n jaar of veertig. In die tijd ben ik ooit iets erover tegengekomen,
maar hoe het precies zat ben ik vergeten. Ik geloof dat in Engeland een soort
album was uitgegeven met uitsparingen waar deze plaatjes in moesten worden
gestoken. Ik heb het gezien in een veiling- of antiquariaatscatalogus – meer weet
ik helaas niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten